E-papieros to zasilane akumulatorem urządzenie inhalacyjne dające użytkownikowi podobne wrażenia jak przy paleniu tradycyjnych papierosów. Urządzenie powoduje zamianę roztworu inhalacyjnego na wdychany przez użytkownika aerozol (zamiast dymu wdychanego przy paleniu papierosów). Roztwór inhalacyjny (tzw. e-liquid) składa się zazwyczaj z glikolu propylenowego, gliceryny, aromatów oraz nikotyny w różnym stężeniu (od 0% do 3,6%). Czasami dodaje się także do roztworu inhalacyjnego niewielkie ilości wody demineralizowanej oraz etanolu.

E-papierosy podlegają wielu obostrzeniom prawnym, zgodnie z ustawą z dnia 22 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych. E-papierosy mogą kupić wyłącznie osoby pełnoletnie oraz zakazane jest ich używanie w miejscach publicznych i ich reklama. Zabroniona została sprzedaż internetowa większości akcesoriów (liquidy, bazy, atomizery i inne) oraz wprowadzono istotne ograniczenia w sprzedaży stacjonarnej (m.in. zakaz sprzedaży liquidów w opakowaniach większych niż 10 ml).

Podczas palenia papierosa zawarta w dymie papierosowym nikotyna dostaje się do krwi i wywiera swoje działanie na organizm palacza. Oprócz nikotyny dym tytoniowy zawiera tysiące innych szkodliwych, rakotwórczych substancji chemicznych.

Skutki:

  • choroby układu krążenia
    • choroba niedokrwienna serca
    • zawał mięśnia sercowego
    • miażdżyca zarostowa kończyn dolnych
    • zaburzenia pracy serca
    • nadciśnienie tętnicze
    • tętniak aorty
    • zawał serca
  • choroby układu oddechowego
    • rozedma płuc, przewlekłe zapalenie oskrzeli
    • rak płuc
    • rak języka
    • rak krtani
    • przewlekła obturacyjna choroba płuc
    • astma
    • gruźlica
    • grypa
  • choroby układu pokarmowego
    • wrzody żołądka i dwunastnicy
    • rak dziąseł
    • rak podniebienia
    • przepuklina jelitowa
    • rak jelita grubego
    • rak odbytnicy
  • choroby zębów
    • paradontoza
    • zapalenie dziąseł
    • próchnica
  • choroby oczu
    • zapalenie spojówek
    • katarakta
    • zwyrodnienie plamki żółtej
  • choroby układu hormonalnego
    • nadczynność tarczycy (choroba Gravesa-Basedowa),
    • niedoczynność tarczycy
    • rak trzustki
  • choroby układu rozrodczego
    • rak szyjki macicy
    • rak jajników
    • impotencja
  • zaburzenia okresu okołoporodowego
    • ciąża pozamaciczna
    • przedwczesny poród i poronienia

Alkohol wśród młodzieży

Wysokie ryzyko inicjacji alkoholowej dotyczy 13-15-latków. Zgodnie z wynikami corocznego sondażu 26% uczniów 8 klasy, 40% uczniów 10 klasy oraz 51% 12-klasistów przyznało, że piło alkohol w ciągu ostatniego miesiąca. Do co najmniej jednego epizodu upicia się w ciągu 2 tygodni przed badaniem przyznało się 16% 8-klasistów, 25% 10-klasistów oraz 30% uczniów 12 klasy.

Chłopcy piją na co dzień więcej niż dziewczęta i częściej miewają epizody upijania się, lecz różnice te maleją . Najwyższy poziom picia osiągają biali uczniowie, a najniższy czarni, Latynosi zaś lokują się pomiędzy nimi.

Wyniki sondażu na temat problemów związanych ze spożywaniem alkoholu, obejmującego próbę złożoną z 4390 uczniów ostatnich klas szkół średnich i osób, które porzuciły szkołę, wykazały, że w ciągu minionego roku blisko 80% badanych upiło się, upijało się epizodycznie lub prowadziło samochód będąc pod wpływem alkoholu. Ponad połowa badanych stwierdziła, że z powodu picia źle się czuła, opuściła szkołę lub pracę, została aresztowana lub miała wypadek samochodowy.

Część młodych ludzi, którzy piją, może w późniejszym okresie życia nadużywać alkoholu lub popaść w uzależnienie. Definicje nadużywania i uzależnienia od alkoholu w odniesieniu do osób dorosłych zawiera DSM, jednak wyniki badań sugerują, że w przypadku młodzieży może być konieczne określenie odrębnych kryteriów diagnostycznych.

Picie a rozwój młodzieży
W przypadku części młodych ludzi picie może stanowić pojedyncze problemowe zachowanie, badania wskazują jednak, że u innych osób może być ono wyrazem ogólnego rozregulowania związanego z dojrzewaniem obejmującego także inne problemowe zachowania i że zachowania te są powiązane z niekonwencjonalnością, impulsywnością oraz poszukiwaniem wrażeń.

Epizodyczne upijanie się, rozpoczynane często w wieku około13 lat, nasila się zazwyczaj w okresie dorastania, osiąga największe nasilenie we wczesnej dorosłości (18-22 lata), a następnie stopniowo ulega ograniczeniu. W ogólnokrajowym sondażu przeprowadzonym w 1994 roku epizodyczne upijanie się deklarowało 28% uczniów starszych klas szkół średnich, 41% 21-22-latków, ale tylko 25% 31-32-latków. Osoby, które pomiędzy 18 a 24 rokiem życia częściej mają epizody upijania się lub też stale upijają się przynajmniej raz w tygodniu, mogą mieć problemy z osiągnięciem celów typowych dla okresu przejściowego między dorastaniem a wczesną dorosłością (np. małżeństwo, zdobycie wykształcenia, zatrudnienie, niezależność finansowa).

Czynniki ryzyka spożywania, nadużywania i uzależnienia od alkoholu u dorastającej młodzieży
Genetyczne czynniki ryzyka
Wyniki eksperymentów prowadzonych na zwierzętach  oraz badań dotyczących bliźniąt i osób adoptowanych wykazują, że czynniki genetyczne wpływają na podatność jednostki na uzależnienie od alkoholu. Dzieci alkoholików istotnie częściej niż dzieci niealkoholików rozpoczynają picie w wieku dojrzewania oraz popadają w uzależnienie , jednakże proporcje między wpływem środowiska i wpływem czynników genetycznych nie zostały dotąd ustalone i są różne w przypadku różnych osób.

Wskaźniki biologiczne
Potencjały wywołane zarejestrowane w odpowiedzi na specyficzne bodźce (np. światło lub dźwięk) dostarczają wskaźników aktywności mózgu, na podstawie których można oszacować ryzyko uzależnienia od alkoholu. Najczęściej wykorzystywana do tych celów jest komponenta P300, która pojawia się około 300 milisekund po zadziałaniu bodźca. U osób o podwyższonym ryzyku uzależnienia, zwłaszcza u synów ojców-alkoholików stwierdzono niską amplitudę P300 . Na podstawie pomiaru P300 u 36 chłopców będących przed okresem dojrzewania udało się przewidzieć używanie przez nich alkoholu i innych substancji (alcohol and other drug – AOD) 4 lata później, w wieku przeciętnie 16 lat.

Zachowanie w dzieciństwie
Osoby, które w wieku 3 lat określano jako „nieopanowane” (tj. impulsywne, niespokojne i mające trudności ze skupieniem uwagi na jednym zadaniu) dwukrotnie częściej niż osoby określane jako „zahamowane” lub „dobrze przystosowane” były w wieku 21 lat diagnozowane jako uzależnione od alkoholu. Stwierdzono, że agresywność u dzieci w wieku 5-10 lat jest predyktorem używania przez nie w okresie dojrzewania. Antyspołeczne zachowanie w dzieciństwie wiąże się z problemami alkoholowymi w wieku dorastania  oraz nadużywaniem i uzależnieniem od alkoholu w wieku dorosłym.

Zaburzenia psychiczne
Regularne spożywanie alkoholu przez 12-16-latków wiąże się istotnie z występowaniem zaburzeń zachowania (conduct disorder). W jednym z badań zaburzenia zachowania częściej wykrywano wśród młodych ludzi, którzy więcej pili.

Chłopcy, u których w wieku 6-17 lat stwierdzono nadruchliwość związaną z deficytem uwagi (attention deficit hyperactivity disorder – ADHD) oraz słabe związki społeczne mieli 4 lata później istotnie wyższe niż chłopcy z ADHD bez deficytów społecznych lub chłopcy bez ADHD wskaźniki nadużywania alkoholu i uzależnienia.

Zachowania samobójcze
Spożywanie alkoholu związane jest u dorastającej młodzieży z rozważaniem, planowaniem, usiłowaniem i popełnieniem samobójstwa. W jednym z badań do prób samobójczych przyznało się 37% intensywnie pijących uczennic 8 klasy w porównaniu do 11% niepijących . Wyniki badań nie pozwalają na ustalenie, czy picie powoduje zachowania samobójcze, wskazują jedynie na korelację pomiędzy tymi zjawiskami.

Psychospołeczne czynniki ryzyka
Rodzice, środowisko rodzinne i rówieśnicy
Zachowania i pozytywne postawy rodziców związane z piciem alkoholu korelują dodatnio z rozpoczynaniem i kontynuowaniem picia przez młodzież . Jak stwierdzono, wczesna inicjacja alkoholowa jest ważnym czynnikiem ryzyka późniejszych problemów alkoholowych . Dzieci, które rodzice przestrzegali przed piciem alkoholu oraz dzieci blisko związane ze swymi rodzicami rzadziej rozpoczynają picie .

Brak wsparcia oraz kontroli ze strony rodziców, a także uboga komunikacja w rodzinie są istotnie związane z częstotliwością picia, intensywnym piciem oraz upijaniem się wśród młodzieży . Również surowa, niekonsekwentnie stosowana dyscyplina oraz wroga lub odrzucająca postawa wobec dzieci są istotnymi predyktorami picia i problemów alkoholowych u dorastających.

Picie przez rówieśników oraz akceptowanie przez nich picia także są związane z piciem wśród młodzieży. Ważne są wpływy zarówno rówieśników, jak i rodziców, nie jest jednak jasne, które z nich mają większą siłę i znaczenie.

Oczekiwania
Pozytywne oczekiwania związane z alkoholem są czynnikiem ryzyka picia dorastającej młodzieży. Stwierdzono, że oczekiwania te rosną wraz z wiekiem i są predyktorem rozpoczynania picia oraz problemowego picia wśród młodzieży.

Urazy
Nadużycie  i inne urazy z dzieciństwa były rozważane jako czynniki ryzyka późniejszych problemów alkoholowych. Młodzi ludzie w okresie dorastania leczeni z powodu nadużywania alkoholu lub uzależnienia mieli więcej doświadczeń związanych z byciem ofiarą przemocy (fizycznej lub seksualnej), byciem świadkiem przemocy oraz innymi urazami w porównaniu z grupą kontrolną [54]. Młodzież poddawana leczeniu co najmniej sześciokrotnie częściej niż grupa kontrolna doświadczyła kiedykolwiek przemocy fizycznej oraz co najmniej osiemnastokrotnie częściej doznała przemocy seksualnej. W większości przypadków nadużycie poprzedzało spożywanie alkoholu. W grupie dorastających uzależnionych od alkoholu zespołu stresu pourazowego doświadczyło 13%, wśród nadużywających alkoholu – 10%, zaś w grupie kontrolnej – 1%.

Zachowania seksualne
Badania sondażowe przeprowadzone wśród młodzieży wykazują, że spożywanie alkoholu wiąże się z podejmowaniem ryzykownych zachowań seksualnych. Dorastający znajdujący się pod wpływem alkoholu są także w większym stopniu narażeni na sytuacje wymuszania na nich kontaktów seksualnych. Wśród młodych ludzi badanych w Nowej Zelandii nadużywanie alkoholu wiązało się istotnie z podejmowaniem stosunków seksualnych bez zabezpieczenia oraz podejmowaniem aktywności seksualnej przed ukończeniem 16 lat . Czterdzieści cztery procent aktywnych seksualnie nastolatków z Massachusetts przyznało, że częściej odbywa stosunki seksualne po wypiciu alkoholu, zaś 17% stwierdziło, że będąc pod wpływem alkoholu rzadziej używa prezerwatyw .

Podejmowanie ryzykownych zachowań i bycie ich ofiarą
Wyniki sondażu przeprowadzonego na reprezentatywnej próbie uczniów klas 8 i 10 wykazały, że spożywanie alkoholu jest istotnie związane zarówno z podejmowaniem ryzykownych zachowań, jak i z byciem ich ofiarą. Związek ten był najsilniejszy wśród chłopców z 8 klasy.

Dojrzewanie płciowe i rozwój układu kostnego
Stwierdzono, że duże dawki alkoholu opóźniają dojrzewanie płciowe u samic  i samców szczurów  oraz że duże ilości alkoholu spożywane przez młode szczury mogą spowodować opóźnienie rozwoju kośćca i w efekcie jego osłabienie . Nie jest jednak jasne, w jaki sposób można odnieść te wyniki do młodych ludzi.

Picie alkoholu przez młodzież: czynniki ryzyka i konsekwencje – komentarz dyrektora NIAAA dr. med. Enocha Gordisa
Alkohol – najczęściej używany i nadużywany przez młodzież środek psychoaktywny – powoduje poważne i potencjalnie zagrażające życiu problemy w tej populacji. Alkohol jest czasami określany jako „torujący narkotyk” dla młodzieży, gdyż jego używanie często poprzedza używanie innych nielegalnych substancji. Wprowadzenie takiego terminu niczemu jednak nie służy. Picie młodzieży wymaga specjalnej uwagi nie ze względu na to, do czego prowadzi, ale z powodu rozległych konsekwencji społecznych i ekonomicznych spożywania alkoholu przez tę szczególną populację.

Spożywanie alkoholu jest podstawowym problemem wśród części młodych ludzi. U innych picie może być jednym z wielu ryzykownych zachowań. W przypadku tych osób programy interwencyjne nastawione na zmianę ryzykownych zachowań skuteczniej zapobiegną problemom alkoholowym niż programy nastawione jedynie na zapobieganie inicjacji alkoholowej. Ustalenie, jakie czynniki mają udział w kształtowaniu specyficznych wzorców picia wśród młodzieży pozwoli opracować skuteczniejsze programy interwencyjne. Musimy także lepiej zrozumieć potrzeby młodych ludzi dotyczące leczenia problemów alkoholowych. W przyszłości badacze powinni skupić uwagę na takich kwestiach, jak typ specjalistycznych narzędzi diagnostycznych koniecznych w przypadku młodzieży; czy leczenie prowadzone osobno dla grupy młodych ludzi jest skuteczniejsze niż programy dla ogólnej populacji oraz jakie szczególne elementy oddziaływań, niezależnie od warunków, zapewniają długotrwałe efekty leczenia. 

Mieszanki typu spice

Stosunkowo najlepiej przebadane są susze i mieszanki roślinne typu Spice, które na rynku europejskim pojawiły się około 2003 roku.

Substancja: Grupa syntetycznych, tj. wytworzonych laboratoryjnie substancji o działaniu podobnym do THC.

Efekty działania: Podobne lub identyczne do skutków zażycia narkotyków zawierających THC – różnią się natężeniem czy długością oddziaływania na organizm; ogólnie – działanie psychoaktywne, pobudzające, w lecznictwie niektóre syntetyczne kannabinoidy stosowane są w zwalczaniu bólu i leczeniu depresji, ale rzadko, ze względu na silne działanie psychoaktywne;


Skutki niepożądane i zagrożenia:
 przekrwione oczy, poważne wahania ciśnienia krwi, upośledzenie ruchowe, przesuszenie błon śluzowych, zawroty głowy, apatia, w skrajnych przypadkach – napady lęku, omamy wzrokowe i słuchowe, urojenia, przewlekłe choroby psychiczne, wymagające leczenia szpitalnego.

Nie pomogły surowe kary i zmiany w prawie. W Polsce nadal dostęp do dopalaczy nie stanowi problemu. Nie dziwią więc rezultaty badania Global Drug Survey 2015, z których wynika, że ze wszystkich spośród 50 badanych nacji Polacy po dopalacze sięgają najczęściej.

W ciągu ostatniego roku aż 31 proc. pytanych Polaków (w badaniu wzięło udział 450 osób) sięgnęło po dopalacze. To ponad 3 razy częściej niż znajdujący się na drugim miejscu w tym niechlubnym zestawieniu Szwedzi i Holendrzy. Na świecie odurza się nimi 4,2 proc. ludzi.

Procent osób z poszczególnych państw, które przyznały się do zażywania dopalaczy w ciągu ostatnich 12 miesięcy.

Procent osób z poszczególnych państw, które przyznały się do zażywania dopalaczy w ciągu ostatnich 12 miesięcy.

Na tak wysoki wynik wpływa łatwość dostępu do narkotyku. Walka sanepidu ze sklepami przypomina walkę z wiatrakami. Na miejscu zamkniętego punktu pojawia się nowy, z innym właścicielem i szyldem, ale ciągle tym samym asortymentem. Jak niemal we wszystkich branżach, także w narkotykowej, handel przenosi się do sieci. To właśnie tą drogą Polacy najchętniej zdobywają dopalacze. Aż 70 proc. z nich stawia na zakupy online. 38 proc. pytanych narkotyk kupuje/dostaje od znajomych, a nieco ponad 13 proc. kupuje dopalacze w sklepie.

Polacy nie gardzą także syntetycznymi konopiami, które są niczym innym jak mieszaniną związków chemicznych, których działanie przypomina prawdziwe konopie. Syntetyczne substytuty sprzedawane są, podobnie jak dopalacze, pod postacią udającą legalne produkty w tzw. „smart shopach”. Do ich zażywania w ostatnim roku w ankiecie Global Drug Survey przyznało się ponad 13 proc. ankietowanych. To na 50 badanych państw najwyższy wynik. Węgry – drugie w zestawieniu – są daleko w tyle. Tam do zażywania syntetycznych konopi w ostatnim roku przyznało się nieco ponad 5 proc. pytanych.

Procent osób, które zadeklarowały, że w ostatnim roku paliły syntetyczne konopie.

Procent osób, które zadeklarowały, że w ostatnim roku paliły syntetyczne konopie.

– W przypadku dopalaczy policja nie może zbyt wiele zrobić – komentuje jeden z funkcjonariuszy Centralnego Biura Śledczego Policji. – Jeśli coś nowego pojawia się na rynku, to staramy się, żeby taka substancja została wciągnięta na listę substancji niedozwolonych. Nie możemy jednak przewidzieć co zostanie wyprodukowane za chwilę, bo tak naprawdę wystarczy zmienić jedno wiązanie atomowe, żeby powstała inna substancja, która będzie trochę inaczej się nazywać – dodaje.

Używanie dopalaczy w może mieć konsekwencje tragiczne w skutkach. Z danych Głównego Inspektoratu Sanitarnego wynika, że liczba zatruć tymi środkami wzrosła z 1079 w 2013 r. do 2424 w roku ubiegłym. Młodzi ludzie, bo po te narkotyki najczęściej sięgają osoby od 13. do 24. roku życia, najczęściej trafiają na ostry dyżur z takimi objawami jak: napady paniki (49 proc.), mdłości (47 proc.), problemy z oddychaniem (43 proc.) czy nadmierne pobudzenie (35 proc.). Jednak symptomy ostrego zatrucia to najmniejszy problem. Co roku dopalacze zabijają kilkanaście osób.

Dopalacze

Różnego rodzaju produkty zawierające substancje psychoaktywne, które nie znajdują się na liście środków kontrolowanych przez ustawę o przeciwdziałaniu narkomanii. Spożycie ich ma na celu wywołanie w organizmie jak najwierniejszego efektu narkotycznego substancji zdelegalizowanych.

Środki tego rodzaju są produkowane głównie po to, aby ominąć obowiązujące zakazy antynarkotykowe, stąd ich skład chemiczny ulega ciągłej ewolucji. Ponadto producenci tego rodzaju środków nie podają zwykle ich pełnego składu chemicznego, zaś potencjalnych związków chemicznych o działaniu psychoaktywnym, które stosunkowo łatwo jest otrzymać, jest co najmniej 12 tysięcy.

 

LSD

LSD to silna, jednak nie uzależniająca substancja psychoaktywna, powodująca omamy i halucynacje.

Działanie fizjologiczne:

  • zawroty głowy
  • rozszerzenie źrenic i suchość w ustach
  • drżenie mięśniowe i skurcze mięśni klatki piersiowej
  • osłabienie i nudności
  • kołatanie serca
  • wzrost ciśnienia krwi
  • zapis fal mózgowych (EEG) osoby znajdującej się pod wpływem LSD-25 przypomina stan pobudzenia i niepokoju
  • rozszerzenie źrenic i silne poty to dodatkowe objawy fizyczne pojawiające się przy zatruciu LSD.

Osoba pod wpływem „kwasu” jest bardzo podatna na każdy rodzaj sugestii, w szczególności autosugestię. Zarówno rodzaj halucynacji, jak i ich treść są uzależnione od nastawienia osoby zażywającej środek i od atmosfery, w której dochodzi do jego użycia.

Wywoływane przez LSD psychiczne objawy są bardzo różnorodne. Niemniej jednak do najczęściej pojawiających się można zaliczyć:

  • zmianę poczucia kształtów i barw
  • niewyraźne widzenie całości i ostrzejsze widzenie kontrastów
  • wyostrzenie słuchu
  • poczucie obcości własnego ciała
  • omamy, złudzenia i urojenia wzrokowe
  • zmiany nastroju i euforię
  • subiektywne poczucie wolniejszego upływu czasu
  • gonitwę myśli i zmniejszenie zdolności krytycznego osądu.

Czasem pojawia się uczucie lekkości, bądź przeciwnie – ociężałości. Przedmioty widziane po otwarciu oczu zwykle zdają się błyszczeć, a nawet najprostsze z nich nabierają niezwykłego znaczenia symbolicznego.

Negatywne efekty działania

  • problemy z zachowaniem równowagi i mówieniem
  • zła ocena odległości oraz własnych umiejętności
  • niespójność wypowiedzi
  • zimne dłonie i stopy
  • wymioty
  • uczucie nacisku na klatkę piersiową („ciasny sweterek”)
  • uczucie oszołomienia, osamotnienia
  • depersonalizacja
  • bezsenność
  • panika, lęk, płacz, śmiech
  • „złe podróże” (bad trip) – stany charakteryzujące się m.in. poczuciem utraty zmysłów, halucynacjami o bardzo przerażającej treści, nieprzyjemnymi doznaniami dotyczącymi własnego ciała

Formy występowania i przyjmowania:

  • Najczęstszą formą tego psychodeliku są będące w nielegalnej dystrybucji kolorowe papierowe znaczki wielkości przedstawiające różne symbole graficzne – nasączone roztworem LSD.
  • Stosowane są one doustnie (ssanie lub włożenie pod język).
  • LSD ma niezwykle niską dawkę efektywną: każdy znaczek zawiera ok. 300 mikrogramów LSD (w Polsce czasem 100 mikrogramów z dodatkiem amfetaminy dla wzmocnienia efektu).
  • Prędkość działania LSD jest zależna od sposobu przyjęcia środka. I tak, brany doustnie(droga pokarmowa) przynosi efekty dopiero po ponad 40 minutach, u osób szczególnie wrażliwych – wcześniej, nawet po 15.
  • Często jest przyjmowana poprzez włożenie pod język, a więc wchłaniana przez śluzówki.
  • Może być również, co jest szczególnie niebezpieczne, włożone pod powiekę oka.

Właściwości uzależniające:

Uzależnienie psychiczne

Występuje raczej rzadko – tylko wyjątkowo prowadzi do nieodpartej chęci ponownego przyjęcia.

Uzależnienie fizyczne

Brak możliwości fizycznego uzależnienia – niezależnie od częstotliwości przyjmowania, organizm nie włącza LSD do metabolizmu. Nie zaobserwowano, oprócz uczucia ospałości i czasem przygnębienia, żadnych objawów abstynencji po odstawieniu LSD.

Zjawisko tolerancji

Zauważono, że częste używanie narkotyku powoduje nieznaczny wzrost tolerancji. Wzrost ten waha się w granicach od 15 do 25%.

Zewnętrzne oznaki używania

  • rozszerzone źrenice i słaba ich reakcja na światło
  • dziwne, nieracjonalne wypowiedzi
  • wesołkowatość i bełkotliwa mowa
  • brak koordynacji ruchowej i widoczne zaburzenie orientacji przestrzennej

Na co należy zwrócić uwagę

  • bibułka nasączana roztworem
  • cukier w kostkach
  • opłatki
  • małe tubki z płynem
  • silny zapach potu

Nazwy slangowe

  • kwas, kwach, kwasik, papierek, kryształek, kamyczek, trip, ejsid, tejbs, listek
  • nazwy własne bibułek z kolorowym nadrukiem, np. Asterix

Szczególne zagrożenia i niebezpieczeństwa

  • Mimo, że zazwyczaj osoba odurzona LSD zdaje sobie sprawę z tego, że jest pod wpływem halucynacji – niebezpieczeństwo dla życia i zdrowia może wynikać z nieracjonalnegozachowania się: błędnej oceny odległości, czasu i własnych możliwości.
  • Szczególnie przy stosowaniu zbyt dużych dawek mogą pojawić się poważne urojenia, które wpływając na zachowanie zagrożą bezpieczeństwu odurzonej osoby.
  • W przypadku używania, u niektórych osób może mieć to wpływ na wyzwalanie się stanów psychotycznych (indukcja schorzeń psychiatrycznych) a także na występowanie tendencji samobójczych.
  • Flashback – możliwość ponownego, chwilowego wystąpienia wrażeń i halucynacjidoznanych podczas odurzenia mająca miejsce w pewnym odstępie czasowym od momentu odurzenia (nawet po kilku tygodniach czy miesiącach).
  • Przedawkowanie ze śmiertelnym skutkiem nie jest możliwe – nie występuje zagrożenie życia bezpośrednio ze strony samej substancji chemicznej.

Heroina

Heroina to jeden z najniebezpieczniejszych i najbardziej uzależniających narkotyków. Ma skrajnie destrukcyjny wpływ na zdrowie człowieka, a związany z nią nałóg – heroinizm – niemal zawsze prowadzi do społecznej i psychicznej degeneracji osoby uzależnionej. Jak wygląda heroina, jakie ma działanie i w jaki sposób rozpoznać objawy nałogu heroinowego?

Została odkryta w 1874 roku przez angielskiego chemika C.R. Wrighta w wyniku długotrwałego gotowania morfiny z kwasem octowym. Prawie natychmiast uznano ją za substancję przełomową w leczeniu bólu i kaszlu towarzyszącego gruźlicy i zapaleniu płuc. W 1898 roku heroinę zarejestrowano jako lek i rozpoczęto jej produkcję na skalę przemysłową. Szybko jednak okazało się, że środek ten wywołuje silne uzależnienie. Notowano coraz więcej przypadków „rekreacyjnego” zażywania heroiny przez osoby, które nie miały do tego żadnych wskazań medycznych. Zaledwie po 13 latach od wprowadzenia na rynek zaprzestano produkcji heroiny, a w 1920 roku Stany Zjednoczone całkowicie zakazały stosowania tego narkotyku, nawet na zlecenie lekarza.

Mimo odgórnych regulacji zabraniających produkcji i dystrybucji heroiny, substancja ta od lat 60. znajduje się w czołówce najbardziej popularnych środków psychoaktywnych. W Polsce zyskała swój odpowiednik w postaci tzw. kompotu – wywaru ze słomy makowej o oleistej konsystencji i brązowym kolorze. Heroina w takiej formie popularna była zwłaszcza w latach 70. i 80., dziś natomiast częściej można ją spotkać w postaci czystego proszku lub „brown sugar”.

 

Jak wygląda? : Czysta heroina to biały, sypki, bezwonny proszek o gorzkim smaku. Temperatura jej topnienia wynosi 173 st. C. Otrzymuje się ją w procesie acetylacji nieoczyszczonej morfiny (pochodnej opium, czyli wysuszonego soku mlekowego z niedojrzałych makówek).

Narkotyk występuje w trzech formach:

  • white snow – biały proszek o strukturze kryształów, najczystsza (90-95%) postać heroiny. Ma najsilniejsze działanie, w związku z tym jest bardzo droga. W Polsce trudna do dostania;
  • biała heroina – proszek o większym stopniu zanieczyszczenia (40-50% czystości), ma kolor biały, ale z wyraźnymi ciemniejszymi nalotami i grudkami;
  • brown sugar – najbardziej zanieczyszczona postać heroiny (15-25% czystości), proszek w kolorze od jasnobeżowego do ciemnobrązowego z widocznymi grudkami, bez zapachu. Obecnie to najczęściej spotykana forma heroiny, jaką można dostać w Polsce.

Działanie: po wstrzyknięciu heroiny efekt działania pojawia się praktycznie natychmiast i trwa od 6 do 8 godzin (według niektórych źródeł 4-5 godzin). Pojawiają się następujące objawy:

  • początkowo uczucie euforii, następnie błogostan, rozluźnienie, senność,
  • silne zwężenie źrenic,
  • zniesienie bólu,
  • spowolnienie perystaltyki jelit,
  • skurczenie zwieraczy,
  • zwolnienie oddechu,
  • obniżenie ciśnienia i temperatury ciała,
  • zmniejszenie ilości wydalanego moczu,
  • osłabienie koncentracji,
  • zanik miesiączki w przypadku kobiet.

Drogi podania: heroinę można podawać na kilka sposobów:

  • dożylnie za pomocą strzykawki – taki sposób podania wymaga „zagotowania” heroiny, czyli podgrzania jej np. umieszczając proszek na łyżce i opalając płomieniem. Uzyskany w ten sposób płyn wlewa się do strzykawki;
  • wdychając opary heroiny podgrzewanej na folii aluminiowej;
  • wciągając przez nos;
  • doustnie.

Przedawkowanie: do przedawkowania heroiny może dojść w wyniku jednorazowego zastosowania zbyt dużej dawki narkotyku. Często jest to efekt pomyłki, np. zażycia wyjątkowo dobrze oczyszczonej heroiny, która ma silniejsze działanie. Do objawów przedawkowania należą:

  • spowolnienie pracy serca,
  • ciężki, nierówny oddech,
  • siność warg i skóry,
  • częściowa lub całkowita utrata przytomności.

Bezpośrednią przyczyną zgonu w przypadku przedawkowania jest zazwyczaj depresja ośrodka oddechowego, czyli zatrzymanie oddychania.

Uzależnienie: heroina uzależnia psychicznie już po zażyciu pierwszej dawki. Uzależnienie fizyczne także następuje bardzo szybko ze względu na obecność objawów abstynencyjnych, które pojawiają się od 8 do kilkunastu godzin po zażyciu ostatniej dawki.

Wraz z przyjmowaniem kolejnych dawek rośnie zjawisko tolerancji. Aby za każdym razem odczuwać podobne efekty działania, osoba uzależniona musi stale zwiększać dawki narkotyku. Z czasem chory przestaje zupełnie odczuwać objawy euforyczne po podaniu nawet dużej ilości substancji i zażywa ją już tylko po to, aby nie narażać się na wystąpienie zespołu abstynencyjnego.

Prócz skutków zdrowotnych, uzależnienie od heroiny pociąga za sobą także skutki psychiczne i społeczne. Uzależniony skupia się wyłącznie na zapewnieniu sobie dostępu do kolejnych dawek narkotyku. Ponieważ potrzebuje ich coraz więcej, może uciekać się do czynów niezgodnych z prawem, aby tylko zdobyć środki na zakup heroiny. Zazwyczaj narkoman najpierw zadłuża się u rodziny i przyjaciół, potem wyprzedaje swój majątek, ostatecznie może posunąć się do kradzieży lub prostytucji. Jednocześnie zupełnie przestaje dbać o swój wygląd, higienę, zrywa kontakty z najbliższymi, rezygnuje z hobby, pracy i wszelkich czynności, które wymagają poświęcenia większej ilości czasu i energii.

Do objawów abstynencyjnych należą:

  • drżenie mięśni,
  • dreszcze i „gęsia skórka”,
  • bóle brzucha,
  • nudności, wymioty, biegunka,
  • bóle kości i stawów,
  • zwiększona potliwość,
  • katar i łzawienie oczu,
  • zaburzenia snu.

 

Kokaina

To narkotyk o działaniu pobudzającym, wywołującym euforię i dającym poczucie wewnętrznej „mocy”. W czasach, gdy kokaina była jeszcze legalna, reklamowano ją hasłem: „z tchórza robi bohatera, a z milczka gadułę”. Wkrótce potem przekonano się o silnych właściwościach uzależniających kokainy i jej szkodliwym wpływie na psychikę. Dziś narkotyk ten uchodzi za ekskluzywny i trudno dostępny, a jego ceny sięgają nawet 500 zł za porcję.

Pozyskiwanie: pozyskuje się  ją z liści krasnodrzewu pospolitego (koki). Pierwotnie gatunek ten występował tylko na terenach Ameryki Południowej i stanowił popularną używkę wśród Indian peruwiańskich. Miejscowe ludy żuły liście koki w celach rytualnych, dla podniesienia wydolności fizycznej i zmniejszenia głodu. Narkotyk trafił do Europy w czasach kolonizacji Ameryki Południowej, jednak został wyizolowany z liści koki dopiero kilkaset lat później, w 1855 roku.

Rodzaje i drogi podania: kokaina najczęściej występuje pod postacią krystalicznego proszku o białym lub żółtawym zabarwieniu. W slangu narkotykowym określa się go jako śnieg, biała dama, charlie, witamina C. Można go podawać na kilka sposobów: wciągając przez nos, doustnie, wcierając w dziąsła, wstrzykiwać po rozpuszczeniu.

Inna odmiana kokainy to crack (zwana też kisielem, galaretką) – są to biało-szare lub beżowe kamyki pakowane w fiolki lub małe foliowe torebeczki. Są nierozpuszczalne w wodzie, a jedyną drogą ich podania jest palenie za pomocą specjalnej fajki zwanej „krakówką” albo w formie papierosa. Kryształki „strzelają” podczas palenia, stąd angielska nazwa „crack”. Działa najszybciej i najsilniej ze wszystkich odmian kokainy, bo już po 7-10 sekundach od podania wywołuje efekt euforyczny (jest on 20-30 razy silniejszy niż w przypadku sproszkowanej kokainy).

Najmniej popularną formą kokainy jest pasta kokainowa, produkt pośredni w procesie otrzymywania narkotyku z liści koki. Ma barwę brązową lub beżową i przeznaczona jest do palenia. Ten typ narkotyku jest najbardziej rozpowszechniony w krajach Ameryki Środkowej.

Działanie: kokaina należy do stymulantów, czyli środków psychotropowych działających pobudzająco na układ nerwowy. Narkotyk zwiększa wydzielanie dopaminy i serotoniny – neuroprzekaźników odpowiadających za odczuwanie przyjemności. Subiektywne odczucia towarzyszące zażyciu kokainy to:

  • uczucie euforii, radości, zadowolenia,
  • zwiększona pewność siebie, przebojowość, towarzyskość,
  • poczucie „wewnętrznej mocy” oraz zwiększonych możliwości intelektualnych i fizycznych,
  • wyzbycie się zahamowań, przykrych myśli, kompleksów,
  • zwiększony popęd seksualny.

Zewnętrzne oznaki zażycia kokainy to:

  • silne pobudzenie psychoruchowe,
  • gadatliwość – rozszerzone źrenice słabo reagujące na światło,
  • zwiększone ciśnienie krwi,
  • katar, pociąganie nosem,
  • obrzęk i podrażnienie skóry w okolicach nosa (zaczerwienienie, łuszcząca się skóra),
  • zmniejszone łaknienie.

 

Witaj, świecie!

Witaj na mojej stronie opartej na WordPress-ie.

Skoro widzisz ten tekst, to oznacza to, że moja strona nie jest jeszcze w pełni gotowa – do tej pory została przeprowadzona szybka instalacja WordPress-a, za pomocą automatycznego instalatora w darmowym hostingu PRV.PL.

Instalator skryptów umożliwia zamieszczenie na naszej stronie takich skryptów jak WordPress, Joomla czy forum phpBB. Nie musimy się martwić o ustawienia, uprawnienia oraz dane dostępowe do bazy MySQL – wszystko przebiega automatycznie, wystarczy pojedyncze kliknięcie i po kilku sekundach na naszej stronie pojawia się gotowy skrypt, a my otrzymujemy dane dostępowe do panelu administratora i od razu możemy przystąpić do publikacji naszej strony, bez zagłębiania się w szczegóły techniczne. Zobacz jak to wygląda »

 

Strona propagująca walkę z uzależnieniami od używek wśród młodzieży